خیلی از آدمها مکانهای دنج و خلوت را دوست دارند ولی من عاشق جاهای شلوغ و پر رفت و آمدم. تصور اینکه یک روز سرد دی ماه وسط برف و بوران سال ۱۳۰۶ یا اصلا ۱۳۱۰ وارد کافه ی در خیابان نادری تهران شوی با همان دکوراسیون کلاسیک مناسب آن سالها، میان دود و دم سیگار و صدای موسیقی ملایم، وای چقدر لذتانگیز است.