گاهی در میانهی روزمرگی، صدایی درونمان نجوا میکند: «اگر امید نداشته باشی، هیچ قدمی پیش نمیروی»؛ و صدای دیگری پاسخ میدهد: «اول باید قدمی برداری تا امید به سراغت بیاید». راستش را بخواهید، هر دو راست میگویند. امید و حرکت، دو یار همیشگیاند که دست در دست هم زندگی را میسازند. اگر یکی غایب باشد، دیگری هم بهسختی دوام میآورد. شما وارد یک چرخه شده اید که وقتی به راه می افتد یک دیگر را تکمیل می کند.