گزارش میدانی از وضعیت بحرانی کرونا در تبریز!

امروز بیمارستان های تبریز شاهد صحنه های دردناکی از خیل عظیم مبتلایانی است که نه جایی برای بستری شان وجود دارد و نه در برخی موارد دارویی برای درمانشان.

افق آذربایجان: به فرض اگر موفق به تهیه دارو هم شوید، قیمت ها به گونه ای است که برای تهیه یک نسخه دارویی باید وام بانکی گرفت! میزان مبتلایان به قدری است که عمده کرونایی ها در کف اورژانس بیمارستان به امید باز شدن جا و تخت برای بستری هستند و اگر خدای ناکرده از دو فاکتور پول و آشنا تهی باشید آن وقت است که بایستی بیمار خود را به قضا و قدر الهی و به دست سرنوشت بسپارید.

شیوع بیماری کرونا ابتدا در چین و متعاقب آن در سایر کشورها، نظام نوین جهانی را با چالشی جدی مواجه کرد. چالشی که قریب به دو سال طول کشید، اما نهایتا عزم نهادهای علمی و تحقیقاتی و اتخاذ سیاست های منطقی و سازگار با واقعیت های بیرونی، منجر به کشف واکسن و در نهایت کنترل این بیماری گردید. تا جایی که در کشور طراح این ویروس یعنی چین عزیز و شهر ووهان دیگر کمتر آثاری از شیوع و ابتلا وجود دارد و اخیرا هم لیگ برتر انگلیس با واکسیناسیون سراسری شهروندانش، با حضور تماشاگران برگزار شد.

داستان کرونا در همه نقاط جهان به جز ایران چنین روندی داشت، اما در ایران شرایط به ترتیب دیگری رقم خورد. ابتدا مسئولان از بیخ منکر وجود این ویروس بودند و بعدها که دیدند شتر سواری دولا دولا نمیشه، شروع به ماهیگیری سیاسی از آب گل آلود کرونا کردند. بعد از شکست و مضحکه قرار گرفتن درمان های گیاهی، نهایتا مدعی ساخت واکسن شدند و همانطور که قبلا هم اشاره کردیم، فقط همین مانده تا اشی مشی هم واکسن کرونا تولید کند. برخی از صادرات آن سخن گفتند و برخی دیگر از مدیریت عالی خود در کنترل این بیماری! اما کرونا کاری با این قمپز در کردن ها نداشت و الان که با شما سخن می گوییم، در کوران فاز پنجم شیوع قرار داریم و روزانه ۶۰۰ نفر از هموطنانمان فوت می کنند، کادر درمان به شدت فرسوده و داروهای کرونا ارقام سرسام آوری دارد که تهیه آن برای قشر عظیمی از جامعه تقریبا غیر ممکن است. شنیدن کی بود مانند دیدن و ابتلای یکی از بستگان نزدیک ما را هم در روند ابتلا و درمان این ویروس وحشتناک قرار داد تا از نزدیک مشکلات را با دیده و با پوست و استخوان درک کنیم.

عملا در روزهای گذشته تمام ظرفیت، تاکید تمام ظرفیت کرونایی بیمارستان های دولتی و خصوصی پر شده و امکان بستری حتی با وجود شرایط حاد بیمار وجود ندارد! کادر درمان به اندازه ای خسته و درمانده است که به کوچکترین و بی اهمیت ترین مسائل واکنش های تندی دارند که قابل درک است. امروز بیمارستان های تبریز شاهد صحنه های دردناکی از خیل عظیم مبتلایانی است که نه جایی برای بستری شان وجود دارد و نه در برخی موارد دارویی برای درمانشان. به فرض اگر موفق به تهیه دارو هم شوید، قیمت ها به گونه ای است که برای تهیه یک نسخه دارویی باید وام بانکی گرفت! میزان مبتلایان به قدری است که عمده کرونایی ها در کف اورژانس بیمارستان به امید باز شدن جا و تخت برای بستری هستند و اگر خدای ناکرده از دو فاکتور پول و آشنا تهی باشید آن وقت است که بایستی بیمار خود را به قضا و قدر الهی و به دست سرنوشت بسپارید.

اینکه عزیز بزرگواری در خطبه های نماز جمعه مدعی می شود که جهانیان برای دریافت واکسن برکت هجوم آورده اند، با صف های طولانی واکسیناسیون در داخل و نبود واکسن همخوانی ندارد و بهتر است واقع بینانه تر مسائل را بررسی کنیم.

موضوع کرونا ربطی به جاسوسی و دشمن خارجی و مسائلی از این دست ندارد، بحران ملی است و زمزمه های آغاز پیک ششم هم رسما به گوش می رسد، مردم عاجزانه تقاضای اتخاذ تدابیر جدی در این زمینه دارند و شاید تحمل فقر، گرانی های لجام گسیخته و بیکاری ممکن باشد، اما تحمل از دست رفتن عزیزان موضوعی نیست که بشود با آن کنار آمد.

همانطور که آقای رییس جمهور هم دیروز در جریان رای اعتماد به وزرا خاطر نشان کردند، اولویت اول کشور باید بسیج همه امکانات برای کنترل بیماری و واکسیناسیون باشد تا بیش از این شاهد داغدار شدن نزدیکان خود نباشیم.

وحید خدادادی/رجال تبریز